Depresja

Najniżej położony punkt w krainie. Wielki dół z lasem iglaków. Przychodzą tam różne zwierzaki, by odpocząć od codzienności. Drzewa są wysokie i wytrzymałe, pochną lekko żywicą. Nikt dokładnie nie wie, ile jest tu metrów poniżej poziomu morza. Trawa jest ciemno zielona i gdzie nie gdzie twardsza. Zbieganie z górki daje nie tylko szczeniakom dużo radości.

Chery przyszła tu w nadzieji, że kogoś spotka. Dawno nikogo nie widziała, poza Kazoo, lecz to spotkanie było kilka dni temu. Przechodziła to między drzewami, to między krzewami, by zabić bezczynność. Łapy lekko stawiała na ziemi, z gracją się poruszając. Siedziała w podobnym miejscu do wielkiego dołu. Trawa uginała się pod łapami, gdy ta przechadzała się po depresji.

Astra zaczajona w krzakach czekała , aż coś się w końcu wydarzy.Przez dłuższą chwilę obserwowała ptaki , które pięknie śpiewały i przeskakiwały z gałęzi na gałąź do póki jej uwagi nie przyciągnęła piękna biała wadera.Astra zerwała się na równe nogi nie wydając przy tym żadnego dźwięku. Przechadzała się po trawie wyglądała na zamyśloną.Astra przyglądała się jej jeszcze przez chwilę po czym wyskoczyła z krzaków , również bezszelestnie.Wiedziała , że podejście od tyłu będzie złym pomysłem więc wyprzedziła ją i schowała się za drzewem.Gdy wadera była blisko niej wyszła zza niego i czekała na reakcję nieznajomej.

Coś przemykało cicho między drzewami, gdy Chery leżała na trawie. Powoli wstała, lecz nie okazywała zainteresowania. Zza drzewa wyłoniła się szara wilczyca. Cheryl jeszcze nigdy jej nie widziała, zatem pewnie była nowa. Podeszła truchtem do niej i lekko przekrzywiła głowę, niemal niezauważalnie. Spoglądnęła na nową nieznajomą.
- Witaj - powiedziała spokojnym głosem, uważnie jej się przyglądają. Być może nie miała złych zamiarów, lecz lepiej się ubezpieczyć. - Jak się nazywasz? - Jednak chciała sprawdzić, czy jest na tyle odważna, by pierwsza powiedziała swoje imię nieznajomej. Cheryl nie lubiała wspominać o tym, że jest alfą. Nie chciała się wywyższać, czy coś, bo niektórych to mogłoby ranić.

- Witaj-powiedziała nieznajoma. Astra poczuła się nieswojo. - Jak się nazywasz?-dopytywała. Hym ... wygląda na miłą choć może to tylko pozory , no ale w końcu warto się z kimś zaprzyjaźnić i to po tak długim czasie . - Jestem Astra. A ty?-zapytała. Znów to moje początkowe zagadanie. miała się do siebie co zdarzało się rzadko. Coś czego nie umiała wyjaśnić mówiło jej , że biała wadera jest warta jej zaufania choć nic o niej nie wiedziała. Astra wiedziała , że to znak , którego nie wolno ignorować. W taki sam sposób poznała ... Nali ... to samo coś mówiło jej , to samo co w przypadku nowej nieznajomej. Więc czekała w ciszy , aż ona zrobi następny ruch.

Wadera lekko uśmiechnęła się, by potwierdzenie zachować dla siebie. - Cheryl - powiedziała po chwili. Wilczyca nie wyglądała groźnie i może taka nie była. Mniejsza z tym i tak okaże się to w swoim czasie. Jak tu trafiłaś? - Zapytała, z cczystej ciekawości chcąc znać odpowiedź. Nie każdy po prostu przychodzi, mówi cześć itd., niektórzy są wyjątkowi, nie zwykli... w sumie chyba wszyscy, do przyszli do Lasu, są warci swego.

-Cheryl-powiedziała-Jak tu trafiłaś?
Astra przez chwilę zbierała myśli , żeby jej odpowiedź miała sens. -Trafiłam tu z ... wybacz już niezbyt pamiętam ... od tak dawna wędruje ...-odpowiedziała-Ale ostatnio na dłużej zatrzymałam się w małej grocie na wysokiej górze w , której spędziłam trzy dni jakieś pięć-sześć dni temu.Przez chwilę Astra myślała , że właśnie powiedziała coś pozbawione sensu , ale potem ta myśl odeszła od niej. -A ty skąd jesteś?Jest tu ktoś oprócz ciebie?-pytała nie ukrywając ciekawości. Astra czuła jak cały stres spowodowany spotkaniem znika , i jest coraz bardziej rozluźniona i otwarta.Ach ... fajnie by było gdyby zawsze tak łatwo zapoznawało się z innymi

Lekko się uśmiechnęła. Wysłuchała uważnie wypowiedzi i zerknęła na waderę.
- Wędrowałam po świecie, bo w rodzinie nie było dla mnie miejsca. Postanowiłam zostać tutaj, co okazało się trafnym wyborem. - Powiedziała melodyjnym głosem, patrząc w drzewa. Poczuła niezwykły ciężar, nie wiedziała czemu. Spuściła pysk i potrząsnęła lekko głową, gdyż może by przeszedł. Dalej to uczucie postanowiła zignorować i wrócić do rozmowy.
- Szczerze to poznałam tylko jednego basiora. Od jakiegoś czasu wyczuwałam zapach obecności jednej wadery, ale nie miałyśmy okazji się spotkać. No i oczywiście Ty. - Powiedziała, patrząc lekko z uśmiechem.

-Wędrowałam po świecie, bo w rodzinie nie było dla mnie miejsca. Postanowiłam zostać tutaj, co okazało się trafnym wyborem.-powiedziała.Aha ... ciekawe czy z tobą tęsknią ... pewnie tak. Pomyślała patrząc na waderę swoimi szarymi oczami. -Szczerze to poznałam tylko jednego basiora. Od jakiegoś czasu wyczuwałam zapach obecności jednej wadery, ale nie miałyśmy okazji się spotkać. No i oczywiście Ty.-powiedziała niespodziewanie Cheryl. Astra spokojnie pokiwała ogonem po czym przeciągnęła się. -Wybacz ... jestem zmęczona ... wiesz gdzie można się tu napić?-zapytała nieśmiało. Ach ... ja zawsze muszę powiedzieć coś nie na miejscu.

Z lekkim uśmiechem powiedziała :
- Przy rzece Cerites jest dobre miejsce. Jak poszukasz - znajdziesz. Mimo to, kto pyta nie błądzi. - Powiedziała spokojnym głosem. Spojrzała przyjaźnie na Atrę.
- Do zobaczenia, przyjaciółko - Może i mogły nimi zostać, jeśli nie, to i tak większość lasu była dla niej w pewnym sensie przyjaciółmi. Jednak odeszła, lekko stawiając łapy na ziemi, udała się w swoim kierunku.
Na myśl wdarła jej się pewna sugestia, którą nie warto było ignorować.

[z/t]

- Przy rzece Cerites jest dobre miejsce. Jak poszukasz - znajdziesz. Mimo to, kto pyta nie błądzi - powiedziała uśmiechając się. Hym ... rzeka Cerites ładna nazwa. -Do zobaczenia, przyjaciółko-Powiedziała i odeszła. Astra była oszołomiona po tym co usłyszała. Czy mi się przypadkiem przesłyszało powiedziała do mnie przyjaciółko? To trochę podejrzane ... jeszcze poczekam z tym "wielkim zaufaniem" . Mówiła w myślach po czym za poradą Cheryl poszła szukać rzeki.

[z/t]