Korytarze Podziemne (MG)

W podziemiach zamku jest wiele korytarzy. Jeden z nich, ciemny, cichy, wrogi, prowadzi do Celi Zabójcy. Drewniane drzwi są przeszkodą. Gdzieś w dziurze, w kamiennej ścianie ukryty jest klucz. Tylko Więzień Celi wie w którym miejscu i bardzo chętnie to zdradzi. Dla niego liczy się wolność, śmierć i ból innych. Niestety, siła Guerry trzyma go przy jej broni. Nie zdradzi swojej ukochanej, by jakiemuś tam wilkowi oddać jej narzędzie.

Astra powoli zaczęła schodzić w głąb mrocznego korytarza rozglądając się niespokojnie dookoła. Oddychała spokojnie , starała się być czujna , ale ciężko było jej się skupić przez krążącą o tym miejscu legendzie. Skręcała w lewo , w prawo ale nie mogła nic szczególnego zauważyć. Nie zamierzała się poddać. Mogła dostać w swoje łapy coś najcenniejszego Sztylet Guerry - idealna broń dla zabójców. W sumie nie była zabójcą , ale wojownikiem i takie narzędzie bardzo przydało by się jej w walce. Jeszcze chwilę rozmyślała o pięknej nagrodzie , ale musiała się skupić na tym , żeby wogóle oszukać celi więźnia i skarb. Zrobiła chwilę przerwy , żeby odpocząć i pozbierać myśli. Takie chodzenie i szukanie czegoś to świetny czas do myślenia. Po chwili wstała i poszła dalej. Jeszcze trochę błądziła lecz po chwili jej oczą ukazał się mroczny korytarz , taki sam jak w legendzie.

Astra w pierwszej chwili pomyślała , że to jej złudzenia , ale było inaczej ktoś tu był , chociaż nic nie dało się wykryć. Nie chciała uciekać , w końcu odnalazła korytarz , którego tak szukała , nie zamierzała teraz zawrócić , bo to znalezisko dawało jej siły i chęci. Szła dalej nie zważając na strach który czuła. Wiedziała , że strach w takich sytuacjach to normalna rzecz i tylko ktoś kto postradał zmysły by go nie czuł. Czarny korytarz ciągnął się jakby w nieskończoność , tym bardziej , że w sumie nie wiedziała czy tam ktoś jest czy nie i szła bardzo wolno przygotowana na wszystko co by mogło ją spotkać. Jeszcze tylko trochę. Powtarzała co chwilę gdy traciła cierpliwość. Korytarz ciągle ciągnął się i ciągnął , ale Astra nadal powoli zmierzała do celu z wielką nadzieją na odnalezienie skarbu.

Astra spojrzała w dół i ujrzała nie dużą szczelinę , ledwo się przez nią przecisnęła i znajdowała się w małym pomieszczeniu. Spokojnie rozglądnęła się. Nigdzie nie zobaczyła klucza więc zaczęła szukać. Nic nigdzie nie znalazła i przez jej myśl przeszła pewna sugestia.A może drzwi są otwarte. Bez namysłu podeszła do nich i lekko skoczyła na klamkę. Były zamknięte , lecz po drugiej stronie , może jej się to zdawało ale usłyszała ruch. Ponownie wzięła się za szukanie klucza. Nadal nie było po nim ani śladu. Popatrzyła się na celę i przez chwilę chciała do niej wejść , ale ta myśl znikła tak szybko jak się pojawiła. Z ciemności wyłoniła się dziwna postać. Jej niechlujne , przetłuszczone włosy ruszały się jakby były w nich różne robaki , ubranie też nie było za ładne całe poszarpane i nie miało miejsca gdzie nie było by brudne. Twarz była w obrzydliwych bliznach na całej swojej powierzchni i równie brudna jak reszta. To chyba ten więzień. Astra przez chwilę zastanawiała się czy zapytać gdzie jest klucz i nie była pewna czy to dobry pomysł , ale cóż jeśli chciała zdobyć klucz musiała się zapytać , nie miała innego wyjścia. -Witaj.-zaczęła niepewnym głosem po czym zebrała się na kolejne słowa-Mógłby pan mi powiedzieć gdzie jest klucz?